BOL JO16 – ALC JO16, 20 april 2024

Het complex van BOL ligt achter én lager dan het kanaal, met als gevolg dat, in tijden van overvloedige regenval, het woord “drassig” nog een rooskleurige omschrijving is van de toestand van de voetbalvelden aldaar. Het water kan niet weg, met glibberige voetbaltaferelen tot gevolg. Op sommige stukken van het veld waren de plassen nét weg.

ALC had daar in het begin van de wedstrijd het minste last van, drong de tegenstander terug op eigen helft en wist al na een minuut of 10 (mooie pass van Mark) Kevin langs de op 1 lijn staande BOL-verdediging te lanceren. Hij bleef rustig voor het doel en rondde bekwaam af: 0-1. Maar toen! Waar bij ALC de pogingen om combinerend richting het BOL-doel te komen strandden en de befaamde lange bal ook niet bij een ALC’er viel te bezorgen, lukte het BOL steeds beter om richting het doel van Moos te komen. De druk werd een aantal ALC’ers te veel, een pass richting een ploeggenoot was in sommige gevallen al een te grote opgave en door de stress werden (te) gemakkelijk corners weggegeven. BOL bleek, zowel vanaf de linker- als de rechterkant, heel bekwame hoekschoptrappers te hebben, die de bal perfect voor het ALC-doel wisten te pompen. Helaas vielen daaruit 2 tegengoals, waardoor we met een 2-1 achterstand de kleedkamer ingingen.

De 2e helft liet een herboren ALC zien. Kennelijk was de limonade een grote energiegever, want de bereidheid om met wat meer ijver over het veld te paraderen was duidelijk waarneembaar. Kevin, in de rust teruggehaald naar het middenveld, speelde zijn beste helft sinds ongeveer een maand, waardoor bijvoorbeeld Sammy ook af en toe op adem kon komen. Ook Dylan kon in een wat rustiger setting zijn kwaliteiten vertonen en liet weer een paar fraaie ingrepen (op de bal!) zien. Uiteindelijk was het Koen, die na goed doorgaan op een schijnbaar te harde pass toch naast de laatste man van BOL wist te komen en in het glij-duel nog net een voet tegen de bal kreeg en de keeper te passeerde. Hoewel nog wel even te spelen was, bleek hiermee de 2-2 eindstand bereikt.

De coach is blij dat na een serie van nederlagen eindelijk weer eens een punt is behaald. Maar nog meer dat het collectief “koppies naar beneden” van de eerste helft na de rust door de mannen zélf is omgebogen naar “kom maar op, je hebt nog niet van ons gewonnen”. Nog 2 wedstrijden te gaan. Eerst twee weekendjes rust (Koningsdag en Dodenherdenking), we vervolgen de competitie 11 mei met een uitwedstrijd tegen Wiron (Den Oever). Aftrap 11.00 uur, vertrek 10.00 uur vanaf het dorpsplein.

N.B.: ik wil nog even terugkomen op de vorige (thuis)wedstrijd tegen Volendam, waar Mark met een gele kaart voor 5 (of 10?) minuten uit het veld werd gestuurd, omdat hij het K woord zou hebben gebezigd. Inmiddels heb ik begrepen van oog(oor)getuigen, dat niet hij, maar juist zijn tegenstander van dat moment dit zou hebben gezegd. Onterechte bestraffing derhalve. Omdat Mark eerder in het seizoen zeker niet zonder zonden is gebleken en deze voorvallen óók door mij zijn benoemd, vind ik nu dat ook gezegd (geschreven) mag worden dat Mark heeft geleerd van eerdere zaken en nu dus géén gele kaart en bestraffing had verdiend. Waarvan akte.