ZVC ’22 JO17 – ALC JO17, 15 maart 2025

Zaandam klinkt als “toch weer wat verder weg”, maar omdat zowel het dorpsplein als de voetbalvelden in Zaandam vrijwel aan de A7 liggen, hadden we toch binnen een half uur ter plekke kunnen zijn. Ware het niet dat de goede afrit ná en niet bij de benzinepomp gelegen was, wat toch een minuut of 3 vertraging betekende.

Op het Zaanse kunstgras, voorzien van een verse laag gemalen autobanden, wisten we de nummer 2 van de ranglijst in eerste instantie meer dan goed partij te bieden. Sterker gezegd, ALC had het veldoverwicht en het betere van het spel en de Zaandammers hadden een hele kluif aan ons. Het wachten was op de, op dat moment, verdiende 0-1. Tot ongeveer de 20e minuut, toen Sammy stevig werd aangepakt door een tegenstander en hard met hoofd en rug op de rubberkorrels terecht kwam. De vrije trap in ons voordeel was reeds toegekend door de scheidsrechter, maar Sammy had behoorlijke pijn en was dermate boos dat hij er een paar woorden richting tegenstander uitbraakte die absoluut niet op een voetbalveld thuishoren. Dezelfde scheidsrechter had geen andere keuze dan hem, terecht!, met een rode kaart van het veld te sturen.

Toen moest ALC dus nog een uur met een man minder voetballen. Dat deden we eigenlijk nog best goed; ook met z’n 10-en in het veld waren we zeker niet de mindere van ZVC. Toch kwamen we 1-0 achter. Koen had minder tijd en ruimte dan hij dacht, werd ook niet gecoacht, en liet zich verrassen door een in zijn rug aandringende ZVC-spits. Niet heel lang daarna was ook de 2-0 een feit. We lieten te makkelijk de kaas van ons brood eten, waarvan vlak voor rust gebruik werd gemaakt door de tegenstander.

In de rust werd de rust zoveel als mogelijk hersteld en de opstelling aangepast naar 1-4-3-2 (= 10), in de hoop snel de aansluitingstreffer te kunnen scoren en vervolgens te kijken of we ZVC nog aan het twijfelen konden krijgen. De mannen vochten voor wat ze waard waren, maar helaas lukte het niet om hun keeper ongerust te maken. Door een koddig momentje van de verder prima keepende Moos werd het nota bene nog 3-0 ook. Moos was overtuigd dat een rollertje van ZVC naast het doel zou gaan en liet de bal lopen om de achterbal te kunnen nemen. Helaas was ons doel toch iets groter dan hij had gedacht en de bal hobbelde het ALC-doel in.

Toch een afknapper: hard gewerkt, bij vlagen aardig gevoetbald, zeker niet overklast, maar toch 3 goals weggegeven. We dropen af richting kleedkamer. Maar de 3-0 nederlaag is uiteraard van minder belang, de wedstrijd werd natuurlijk overschaduwd door het incident met Sammy. Uiteraard zijn we hierover deze week met hem in gesprek gegaan, echter gedane zaken nemen geen keer en berouw komt na de zonde. Komende zaterdag gaan we proberen de interne schade te herstellen.

Daarna spelen we de thuiswedstrijd tegen Texel ’94. Naar ik heb begrepen (Mark was coach, ikzelf vocht tegen nierstenen), hebben we daar nog een appeltje mee te schillen. De wedstrijd op Texel zelf zorgde voor vervelende blessures bij o.a. Sam en Moos en een onterechte 2-1 nederlaag. Daar gaan we dus sportief over in gesprek met ze. Aftrap 10.45 uur, s.v.p. uiterlijk 10.15 uur in de kleedkamer.